رواية حمزة نورهان بقلم شيماء عبده
عشان كده الست الذكيه لازم تتجنب الثرثره وبلاش تتكلم معاه فى التفاهات ممكن الحاجات الجانبيه ديه تفضفض فيها مع اختها مامتها صديقتها عشان الراجل بيمل بسرعه
شروق بسخريه ايوه هو يمل بسرعه لكن هو يجي ويتكلم فى اي تفاهات عادى مش كده
نورهان بغمزه لشروق ماهو لازم تسمعي التفاهات قبل الحاجات المهمه عشان لو مسمعتيش انتى هيروح لواحده تانيه تسمعها عادى جدا
حمزه بتوعد وهزار اصبر عليا يا ابو الاسد
سلطانه بجديه نورهان معاها حق الست والراجل فى مركب واحد والمركب عشان تمشى محتاجه مجدافين الرسول عليه الصلاة والسلام كان بيقول للمسلمين امركم شورى بينكم وهو سيد العالمين لكن لابد من المشاوره
سلطانه بتأكيد طبعا كل كبيره وصغيره فى البيت ده حصلت بعلمي وبمشورتي القوامه ياابني مش أن الراجل يتمرجل على الست بقوته القوامه يعنى أن الراجل يحتوى الست بحبه ليها وحنيته
كلهم بيبصوا لسلطانه بحب واعجاب دخلت صالحه تبلغ بوجود ضيوف لسلطانه
صالحه الست رجاء والست صفيه عمات الانسه نورهان
________________________________________
نورهان قامت وقفت فى مكانها پخوف ووو يتبع
بقلم شيماء عبد الحكم عثمان
نورهان قامت وقفت فى مكانها بخووف وحزن وقالت لسلطانه انا مش عايزه اقابل حد ياماما ينفع
سلطانه بتأكيد ينفع يانورعينى وتابعت سلطانه شروق خدى نورهان واطلعي فوق
سلطانه لصالحه خليهم يفوتوا وانتوا ياولاد سيبوني معاهم لوحدنا
قام مروان وحمزه دخلوا المكتب وقعدوا مع بعض مروان بمشاكسه لحمزه
مروان ايه كنت طالع زي التنين بتبوخ ڼار نازل حمل وديع ورمقه بغمزه ايه الحوار اتكلمت معاها
حمزه بأبتسامه حب هز رأسه بأيوه
حمزه بحب ولا حاجه قولتلها انى حاسس من ناحيتها بحاجه واتأكد منها ان هي كمان فى جواها حاجه من ناحيتى بس كده
مروان هو ايه اللى بس كده وانا اللى كنت فاكرك عملت العمايل وسويت الهوايل
حمزه لا مش وقته لما تطمنلي الاول ويزول من جواها اي خوف انا مش مستعجل
حمزه كل حاجه فى وقتها حلوه وبعدين انا عايز افرحها عايز اعملها اكبر فرح اتعمل فى البلد كلها واعتقد مش هينفع دلوقتى لما الظروف ديه تنتهي على خير
مع سلطانه سلطانه بترحيب لرجاء وصفيه سلطانه نورتونا ياجماعه وتابعت بسخريه والله نورهان جت وجابت معاها الحبايب اللى كنا قربنا ننساهم
صفيه بخجل ليكى حق تقولي اكده احنا مأثرين فى حقك بس انتي عارفه انه ڠصبا عننا
سلطانه پغضب انتو مش مأثرين فى حقى انا انتوا مأثرين فى حق نفسكم واثرتوا فى حق محمد اخوكم وبنته
رجاء بحزن بتتكلمي اكده وكأنك معرفاش حاجه يا ام مروان ومعرفاش ثابت وظلمه
سلطانه كلمه الحق لازم تتقال لو حتى الواحد ھيموت بعدها واللى مردش الظلم عن نفسه وغيروا يستاهل ما يجراله بقا البنت تنضرب وتنهان قدامكم كلكم ومحدش فيكم يحاول يمنعه
رجاء عاصم قاسې وظالم واكتر من ابوه ومحدش فينا يقدر يتكلم
صفيه بس نورهان فشت قلوبنا واهانته ورددت بوشه ومفتكرش حد اتجرء عليه زيها
سلطانه عشان اكده مد يده عليها عشان العيله الصغيره هي عرفت توقفوا عند حده
رجاء على العموم احنا جينا نبارك لنورهان ونقولها تطمن احنا معاها
سلطانه الله يبارك فيكم متخافوش على نورهان هي اهنا فى امانة الاسد وانا هنا مكان وفاء ومش هاسمح لحد ابدا انه يضايقها سلطانه قصدت بكلامها احراج رجاء وصفيه وان نورهان مبقتش محتاجه منهم يقفوا معاها كان من باب اولى منع عاصم من اللى عمله معاها
مع شروق ونورهان فى غرفه شروق نورهان حكت لشروق كل حاجه حصلت معاها من اول ماجت البلد ولحد ماعاصم جالهم الصبح
نورهان بس ياستى ده كل اللى حصل
شروق يعنى حمزه لما طلعلك محكالكيش ايه اللى حصل مع عاصم
نورهان سألته طبعا بس للاسف مرضيش يقولي اي حاجه
شروق انا عارفه مروان حكالي
نورهان طب متقولي ياشروق ساكته ليه
شروق پغضب الحيوان ابن عمك جه يقوله يطلقك وهيرجعلك حقك وهايستنى
لما ترتاحيلوا وتوفقى تتجوزيه بأرادتك
نورهان پغضب وتوتر طب وحمزه متعرفيش قاله ايه
شروق بصت لنورهان بغموض ليه ماكنش باين على الاسد انه كان هياكله لولا مروان حاش الاسد عنه كان زمان عاصم دلوقتى اشلاء نورهان اتبسمت على كلام شروق
نورهان يعنى حمزه رفض مش كده
شروق شوف البت واستعباطها اه ياختى رفض بقولك كان هايكله عشان خاطرك
نورهان بحب ابتسمت وسرحت فى كلام حمزه ليها
شروق انا شايفه كده فى قصه حب بتتولد وهايشهد عليها البيت ده
في فيلا ثابت فى غرفه عاصم وعفاف عاصم قاعد ساند ضهره وپيدخن پغضب ونرفزه عفاف بتراقبه بعنيها وشايفه انه بيحاول يخرج عصبيته فى الدخان
عفاف وبعدين معاك ياعاصم هتفضل على حالك ده كتير
عاصم بلامبالاه مالوا حالي ماانا زين اكده
عفاف پغضب فوق لنفسك بقا ياعاصم وكفياك تشمت الخلايق فينا
عاصم بعصبيه هو انتى كل ماهاتشوفني قاعد لحالي هاتنقرزينى بالكلام
عفاف مش بنقرزك بالكلام انا خاېفه عليك وعلي شكلك قدام الناس عيزاك تنسي اللى حصل وترجع عاصم اللى اعرفه زي الاول
عاصم بس انا مانسيش ولو بالفرض نسيت ابن الچارحي مهينساش انه علم عليا
عفاف ده بالزات اكتر واحد عيزك تنسي وعايز الناس كلها تنسي اللى حصل
عاصم پغضب عمري ماهانسي انه علم عليا ولازم اخد حقي منيه
عفاف بخبث اتناسي ايوه اتناسي لحد ما تصحلك الفرصه وتاخد حقك منيه ومن مرته
فى فيلا الچارحي نورهان دخلت اوضتها ويدوب هتفك طرحتها لقت حمزه خارج من الحمام اتفاجئت بيه
نورهان انا اسفه معرفش ان حضرتك هنا
حمزه انا لقيتك قعده مع شروق مرضتش اقلقك واضح انكم كنتوا منسجمين اوى مع بعض
نورهان اه فعلا شروقتتحب بسرعه
حمزه بلؤم شروق بس اللى تتحب
نورهان بعفويه لا بصراحه من وقت مادخلت البيت وانا مش حاسه نفسي
________________________________________
غريبه واتأقلمت بسرعه وحبيت كل اللى فالبيت
حمزه بمغازله وكل اللى في البيت حبك اوى
شروق خبطت على الباب فتح لها حمزه
حمزه شروق تعالى ادخلي
شروق فين نورهان
نورهان تعالي ياشروق انا هنا
شروق خدى جبتلك بيجامه عشان تنامى فيها
نورهان تعبتى نفسك ليه بس انا عندى واحده من بتوعك دكتور حمزه جبهالى من ابيه مروان
شروق ياستى عادى يبقوا
اتنين لحد ماننزل مع بعض تشتري اللى انت عوزاه يلا هسيبك ترتاحي بعد اذنكم خدت نورهان البيجامه ودخلت الحمام خدت حمامها وغيرت هدومها وخرجت لقت حمزه بيجهز شنطه صغيره فيها حاجته الشخصيه واوراق شغله فهمت انه هيسافر مصر اتفاجئت واتضايقت وظهر القلق على ملامحها بسرعه
نورهان هو حضرتك نازل مصر
حمزه اه يانورهان بس متقلقيش كلها كام يوم وهارجع على طول
نورهان بحزن وانا هفضل هنا لوحدى
حمزه انتى هنا مش لوحدك انتى هنا وسط العيله ومټخافيش مروان موجود هو مكانى وهيعرف يحميكى كويس وانا مش هتأخر كام يوم وهرجع على طول
نورهان بتساءل ممكن اعرف الكام يوم دول اد ايه
حمزه حسب الشغل اسبوع اتنين وبصلها حمزه وبأداء بوشه كده انه ميعرفش
نورهان تبسمت بحزن وهزت راسها تروح وترجع بالسلامه قالتها وكأنها بتترجاه ميسبهاش لوحدها هي وثقت فيه وحست بالامان معاه ومش متخيله انه هيبعد عنها بالسرعه ديه
حمزه حس انها اتضايقت بصلها بحب بس حس ان خلاص هي مش عيزه تتكلم تانى قعدت على كنبه قدام التليفزيون واستعدت للهروب منه بالنوم
حمزه انتى هتنامي ولا ايه
نورهان بحزن اه تعبت جدا بقالي يومين منمتش
حمزه طب خلاص هخليهم يصحوكي على العشا
نورهان لا من فضلك لو نمت مش عيزه حد يصحينى انا تعبانه جدا ومحتاجه ارتاح
حمزه شاف ان نورهان اتضايقت محبش يضغط عليها خرج وقفل الباب
على العشا الكل متجمع وحمزه قاعد متضايق
سلطانه بتساءل اومال فين نورهان هي منزلتش تتعشي ليه
حمزه وشه مكشر نايمه
شروق هي مش هاتتعشي معانا ياحمزه
حمزه لا سيبوها نايمه بقالها يومين منمتش
مروان بأستعباط اومال انت مالك شكلك متصايق ليه
حمزه لا مافيش حاجه
حمزه الصغير انت زعلان ياعمي عشان نورهان مش قاعده معانا كلهم ابتسموا على عفويه الصغير وانه عرف سبب تكشيره الاسد
حمزه اسكت انت يالمض وتابع حمزه انا مسافر بكره ان شاء الله
سلطانه ملحقتش ياحمزه مش تستني شويه لحد ما نورهان تتعود على البيت
حمزه عندى شغل ياامي وهي لازم تتعود انى مش موجود هنا باستمرار
مروان بسخريه عشان كده انت ضارب بوذ انت اللى زعلان انك مسافر وهتسيب نورهان مش هي اللى زعلانه
حمزه لازم تحط التاتش بتاعك مش كده وقام حمزه وقف ومكملش عشا
سلطانه على فين ياحمزه كمل اكلك انت مكلتش حاجه
حمزه شبعت الحمد لله هطلع انام عشان مسافر الفجر
مروان ضحك على حاله والله عشنا وشفنا الاسد بيتروض
حمزه طلع بص على نورهان لقاها نايمه زي الملاك وشعرها مغطي وشها قفل
الباب وراح نام فى اوضة عمار بعد كام ساعه وتقريبا بعد نص الليل جه عمار من سفره ملقاش حد فى استقباله تقريبا البيت كله نايم طلع اوضته وقال يفاجئهم الصبح لكن هو اللى اتفاجئ من وجود حمزه فى اوضته وعلى سريره ستوووب عمار الچارحي الاخ الاصغر لحمزه عمار طبيب بشړي اتخرج من كليه الطب واخد السنه التكليف بتاعته فى محافظه تانيه عمار دخل اوضته لقي حمزه نايم فى سريره همهم پغضب وسخريه الناس ديه ايه ماصدقوا سافرت استولوا على اوضتى وسريرى حمزه بيه انت ايه اللى منيمك هنا حمزه بقلق بيبص بنص عين مفتوحه شاف عمار قام اتعدل
حمزه ايه ده انت جيت امتى
عمار حالا عمار سلم على حمزه وقعد جنبه على طرف السرير وتابع انت ايه اللى منيمك هنا مش نايم فى اوضتك ليه
حمزه لسه نايم على نفسه عندى ضيوف فى الاوضه
عمار ضيوف ايه يابنى اللى بيناموا هنا الضيوف ليهم مكان بيناموا فيه
حمزه بقولك ايه اقفل النور والصبح هاتعرف كل حاجه انا منمتش بقالي يومين وفاصل
عمار هو ايه الرخامه ديه انا عايز استحمى واحلق واقعد براحتى انا مصدقت جيت اوضتى
حمزه انت ممكن تعمل كل ده فالحمام ومن غيرما ترخم يعنى
عمار انا اللى رخم ياعم شوفلك حته تانيه نام فيها انا مبعرفش انام جنب حد
حمزه يا بني ادم يارخم فى واحده نايمه جوا مش هينفع انام فى اوضتى
عمار بمفجأه واحده واحده مين ديه حلوه ولا
حمزه بسرعه شديده وبتحذير اوعا تكمل حسك عينك البنت اللى نايمه جوا ديه تبقا مراتي
عمار بذهووول مراتك مراتك اللى هو ازاي يعنى حصل امتا الكلام ده
حمزه قولتلك الصبح هاتعرف كل حاجه
عمار وانا لسه هاستني للصبح
